در این غم بمیریم، کم است!

دهۀ اول محرم، برای مردم روستای عبدل‌آباد و شهرستان خوشاب، با سوگواریِ ۵ نوجوان و جوان به پایان رسید. غرق شدن و فوتِ این دسته‌های گُل، رنج و سوگی دارد غیرقابل توصیف. تردیدی نیست که این حادثه، باید از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گیرد و نقش دستگاه‌ها و شخصیت‌ها در رخ دادنِ آن بررسی شود. هر کم‌کاری و تخلفی که در این حادثه تأثیر داشته لازم است مورد پیگردِ جدی قرار بگیرد.

در حالِ حاضر اما کاری جز سوگواری و همدردی با خانواده‌های داغدار از ما برنمی‌آید. نه فقط خوشاب که تمام این سرزمینِ بیهق و دیار سربداران، از دشت داورزن تا دشت کلیدر و از هردِه در جوین تا کوه‌میشِ ششتمد، از کوه‌پایۀ جغتای تا دره‌های روداب، همگی در این غم شریک و همراه خواهیم بود و ضمنِ تسلیت به بازماندگان، سعی خواهیم کرد به دستگاه‌های ناظر در پیدا کردنِ علت‌های این حادثه همراه شویم. باشد که با جلوگیری از این عوامل، آینده‌ای بسازیم که چنین سوگ و غمی در آن کمتر رخ دهد. خداوند رحمتشان کند و به خانواده‌های داغدار در این غمِ عمیق صبر عطا کند.