آقای رئیس! چه کسی خجالت بکشد؟

حرف‌های دیگری را می‌خواستم بزنم؛ اما ماجرا، چنان غم و بغضی را روی دلم تلنبار کرد که از نوشتن هر چیز دیگری جز این پشیمان شدم!

یادم هست درجایی، مسئولان شهرستان همراه آقای فرماندار آمده بودند در مسجدی و به خواسته‌های مردم پاسخ می‌دانند. فردی از روی ناآگاهی و عدم تسلط روی آنچه می‌گوید، نکته‌ای گفت که از آن تلقیِ توهین می‌شد! توهین به علوم پزشکی و آن مجموعه! در جلسه پرسش و پاسخ با قشر عام، چنین مسائلی غیرقابل‌اجتناب بود و نیاز به مدیریت داشت. مدیریت هم شد اما آقای رئیس دانشگاه علوم پزشکی غیرازآنکه با این بهانه از پاسخ‌گویی شانه خالی کرد و تا پایان جلسه بغ کرده گوشه‌ای نشست، ما را با پدیده‌ای جذاب‌تر هم روبرو کرد:

جالب بود! مدیران ادارات شهرستان و هم‌رده‌های آقای رئیس، جای پاسخ‌گویی شروع کردند به رجزخوانی خطاب به ملت و منت‌کشی از آقای رئیس! دیگر جلسه رفت به حاشیه! مثلاً رئیس آبفای شهرستان، جای پاسخ دادن به خواسته‌های مردم در مسئله آب، ناز علیرضا مسلم را کشید که مثلاً ناراحت نشود! به همین ترتیب، دیگر مدیران حاضر در جلسه این روند را تکرار کردند!

دوستی در همان جلسه از من پرسید: مگر این آقا کیست که این‌ها به خاطر بغ کردنش این‌طور دست‌وپا می‌زنند؟ گفتم: رئیس جایی است که به خاطر طرح تحول سلامت و امثال آن، پولدارترین اداره شهر محسوب می‌شود! کلی پول برای خرج کردن دارد!

علیرضا مسلم را به آدم‌های کمر خم و دوندگانی که هر جا می‌رود جلو و پشت سرش با خواری می‌دوند می‌شناسیم! به امپراتوری مالی که از طریق اعتبارات دانشگاه علوم پزشکی به دست آورده! حالا و وقتی به‌صورت گزینشی خبرنگارانی را به حیطه امپراتوری خود دعوت کرده در جمعشان می‌گوید: «۵ سال است که دارید می‌نویسید، من هم یک پاسخ ندادم. حالا اثربخشی نوشته‌هایتان را هم ببینید! چه چیزی به ضرر من شد؟ آیا مرا برداشتند، سنواتم را ندادند؟ توبیخم کردند؟ چه‌کار شد؟»

همکار گرامی امیر مسکنی در یادداشت خود آن‌قدر خوب به این جملات پرداخته که دیگر نیازی نیست حرف‌های ایشان را تکرار کنم و به یادداشت ارزشمندش ارجاع می‌دهم! اما این را بگویم که گرایش‌های سیاسی، برای ما وظیفه و تکلیف ایجاد نمی‌کند که تا هر درجه‌ای از یک مدیر حمایت کنیم!

علیرضا مسلم مدیر خوب و توانایی است، از انصاف نگذریم، هم خوب اعتبار جذب کرده و هم در دوران مدیریتش، خدمات درمانی و بهداشتی در شهرستان به‌خوبی گسترش‌یافته است! خانواده‌های بیماران دعاگوی امکاناتی که در شهرستان فراهم‌شده هستند.

مدیر خوب قابل‌تقدیر است، اما توانا بودن، خوب بودن یا هر چیز دیگری، این «اجازه» و «حق» را ایجاد نمی‌کند که زبان به گفتن هر چیزی بگشاییم! اگر این جملات اشتباه نقل‌شده‌اند لطفاً سریع‌تر از طرف مقامات رسمی دانشگاه تکذیب شوند. اگر جملات همین‌ها بوده‌اند باید به علیرضا مسلم گفت: این مسئله وهن خبرنگاران نیست! وهن مدیریت کشور است که مدیری را بعد از ۵ سال ـ به تعبیر خودتان ـ انتقاد، حتی برای توضیح احضار نمی‌کند! حرف شما توهین مستقیم به‌کل نظام است که در آن چنین دیکتاتوری اقتصادی در شهرستان کوچکی مثل سبزوار می‌تواند اجرا شود و کسی حق ندارد چیزی بگوید!

البته این باور شما است وگرنه به‌خوبی آگاه هستیم که چنین نیست و آقای رئیسِ کت‌وشلوارپوش شق‌ورق، در اثر همان کمر خم‌های دونده اطرافش، گویا دچار توهم شده‌اند! ما می‌دانیم و خوب هم می‌دانیم که نظام، به‌خوبی از خجالت مدیرانی که دست‌وپای خود را در اثر قدرت افراطی گم می‌کنند، درخواهد آمد.

منتظر باشید و باشیم!