اسم ابوالفضل (ع) که می آمد، بغض گلویش را می گرفت + صوت

محسن تدینی ثانی

 سبزواریان.کام: انگار همین دیروز بود که پیشنهاد برگزاری نمایشگاه “روایت مروت” را به مناسبت “روز ملی فرهنگ پهلوانی” به مقصودی (رئیس کمیسون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر) دادم؛ پس از موافقت اداره فرهنگی ورزشی شهرداری برای برگزاری نمایشگاه از استاد سیدحسن نقیب زاده کمک خواستم.
استاد مرد اولین ها بود برایش فرق نمی کرد چه کسی و از کجا مطلبی را به او می گوید؛ هر آنچه برای شهر خوب بود انجام می داد.

من بودم و کلی کار که به تنهایی برای نمایشگاه باید انجام می دادم. با تمام مشغله کاری که مرحوم داشتند بی ادعا از صفر تا صد کارها را انجام دادند.

در طول نمایشگاه هر روز داوطلبانه و بدون هیچ چشم‌داشتی به نمایشگاه می آمد و توضیحات عکس ها را کامل برای بازدیدکنندگان شرح می داد.

در ادامه چندین بار مزاحم استاد شدم،‌ مردی خستگی ناپذیر بود با تمام گرفتاری ها؛ شهریاری محله “فیاض” را پذیرفت،‌ به شوخی می گفت: ما کم دغدغه داریم یکی دیگر نیز اضافه شد.

***

سیدحسن نقیب زاده برای پیشکسوتان احترام خاصی قائل بود. دغدغه اش تکریم پیشکسوتان ورزش بود؛ به همین خاطر با همراهی اداره ورزش و جوانان سبزوار نخستین آیین نکوداشت پیشکسوتان ورزش سبزوار را همزمان با ۲۶ مهر روز تربیت بدنی و ورزش برگزار کرد.

نقیب زاده تنها مرشد کشور بود که با هزینه شخصی خود دو زورخانه راه اندازی نمود. ورزشخانه “ولی عصر(عج)” و “ذولفقار” از این مرحوم برای آیندگان به یادگار مانده است.

استاد از خاطرات خود مربوط به ورزشخانه ولی عصر می گفت: زورخانه ولی عصر(عج)،‌ ابتدا شربخانه بود، سپس زورخانه شد؛ مجدداً شربخانه و بعداز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ورزشخانه شد.

سیدحسن نقیب زاده و بزرگان دیگر از میراثی سخن می گفتند که از پیشینیان خود سینه به سینه آموخته بودند. از جمله قدمت ۷۰۰ ساله ورزش باستانی در سبزوار که پیشنیه این ورزش به زمان نهضت سربدارن برمی گردد.

از استاد درباره شهدای ورزشکار این رشته سوال کردم،‌ در پاسخ ایشان با بیان اینکه ورزش باستانی حدود ۲۰ شهید به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران تقدیم کرده است برایم ازحال و هوای بچه های جبهه که آن روزها ورزشخانه “پوریای ولی” را محلی برای ورزش،‌ قرائت دعا،‌ استغفار و راز ونیاز با معبود خود برگزیده بودند می‌گفت،‌ یادم نمی رود پس از نصب عکس های نمایشگاه،‌ تذکری به جا دادند که فلانی چرا عکس های شهدای ورزشکار باستانی را نصب نکرده ای.

***

ورزشخانه استاد پاتوق ما شده بود،‌ ایام محرم بود، یک روز خدمت ایشان رسیدم،‌ با همان صفای خاص خود گفت: فلانی راستی امسال برای اولین بار در کشور تصمیم گرفتیم مراسم دهه اول ماه محرم را در گود زورخانه “ذولفقار” برگزار کنیم.

ارادت خاصی به ائمه اطهار (ع) داشت،. اسم هیئت خود را “اول مظلوم” گذاشته بود،‌ اسم ابوالفضل (ع) که می آمد، بغض گلویش را می گرفت،‌ شاید برای همین بود که نوای “پهلوانان نمی میرند؛ چون ابوالفضل (ع) پهلوان است” استاد جاودانه شده است.

[button color=”green” size=”medium” link=”http://www.sabzevarian.com/wp-content/uploads/2014/12/Pahlevanan-nemimirand.mp3″ target=”blank” ]دانلود “پهلوانان نمی میرند؛ چون ابوالفضل پهلوان است”[/button]