اگر با دنیا مذاکره کرده بودیم مشکلات امروز را نداشتیـم| جای تاسف دارد که رییس‌جمهور را تهدید به مرگ می‌کنند

خانواده آقای هاشمی هرکدام در این کشور جایگاه ویژه‌ای دارند و این وضعیت را به‌نوعی مدیون زحمات و فعالیت‌های آیت‌الله…هاشمی در قبل و بعد از انقلاب هستند.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ محمد هاشمی که برادر کوچک‌تر آیت‌الله… است فعالیت‌های گسترده‌ای را در نظام جمهوری اسلامی بر عهده‌ داشته که ریاست سازمان صداوسیما، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و همچنین ریاست دفتر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ازجمله آن‌ها بود. محمد هاشمی در این سال‌ها فعالیت‌های خاص سیاسی ندارد و به نظر می‌رسد سعی دارد تا بدون مناقشه به زندگی ادامه دهد. وی این روزها در یک مرکز تحقیقاتی فعال است و با اندکی تأمل در پاسخگویی‌ها به سؤالات می‌توانیم درک کنیم که علاقه‌ای به ایجاد حاشیه ندارد. وی در واکنش به حواشی‌ای که این روزها درباره پلاکارد حاشیه‌ساز تجمع طلاب و داستان استخر منتسب به فرح به وجود آمده است، می‌گوید که مسئولان باید رسیدگی کنند و ما شکایتی نداریم زیرا مربوط به مسئولان کشور است. در ادامه مشروح گفت‌وگوی محمد هاشمی با روزنامه «قانون» را می‌خوانید.

عملکرد روحانی را با توجه به شرایط کنونی کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟

عملکرد آقای روحانی را می‌شود به دو بخش عملکرد دولت اول و دوم آقای روحانی تقسیم کرد. وضعیت بحرانی کشور و حوادثی که اتفاق افتاده ریشه درگذشته دارد و این مسئله یک‌شبه پیش نیامده است. در حال حاضر مشکل اساسی وجدی اقتصاد کشور بحث کاهش ارزش پول ملی است که اقتصاد را نابسامان و برای مردم مشکل ایجاد کرد. در اقتصاد قاعده‌ای وجود دارد که اگر تولید ناخالص ملی افزایش پیدا کند پول ملی تقویت‌شده و اگر کاهش پیدا کند باعث تضعیف پول ملی می‌شود. همچنین اگر نقدینگی در جامعه زیاد شود کاهش ارزش پول ملی را به همراه خواهد داشت. وقتی مشکلات و مسائل کشور را بررسی می‌کنیم درمی‌یابیم که ریشه این مشکلات از سال ۸۴ و از دولت آقای احمدی‌نژاد شروع شده است. در آن زمان سه مسئله در کشور اتفاق افتاد.

نخست اینکه درآمد کشور به دلیل افزایش قیمت نفت زیاد شده بود که متأسفانه این درآمد صرف تولید نشد زیرا دولت به‌جای تولید، واردات بی‌رویه کالاها را داشت و این امر باعث ضربه زدن به تولید کشور شد. برای مثال در آن زمان واردات علوفه از کشور برزیل یا واردات لوازم مصرفی و خانگی را داشتیم که همه این‌ها در کشور قابل‌تولید بود.

مسئله دوم این‌که کالاهای وارداتی به‌صورت انبوه و باکیفیت پایین تولید و باقیمت بسیار ارزان دراختیار مشتری قرار می‌گرفت. این امر باعث ورشکستگی تعداد زیادی از تولیدکنندگان داخلی و بیکاری عده‌ای از افراد جامعه شد.

مسئله سوم این است که اگر سال‌های پایانی دولت احمدی‌نژاد را در نظر بگیریم با تزریق پول در جامعه حجم نقدینگی بالا رفته بود که باعث افزایش قیمت دلار شد به‌گونه‌ای که دلار از ۸۰۰ تومان به ۳۵۰۰ تومان رسید که این به معنای افزایش چهار برابری قیمت دلار و کاهش چهار برابری ارزش ملی پول کشور بود. در آن زمان کسی درباره این مشکلات حرفی نمی‌زد و حتی صداوسیما هم سکوت کرده بود، آقای روحانی وارث چنین کشوری شد. با توجه اینکه روحانی در مجمع تشخیص مصلحت نظام حضور داشت و بارها نسبت به وضع موجود اقتصادی کشور اعلام‌خطر شده بود و در آن زمان خود روحانی نیز از مخالفان وضع کشور بود ما از وی انتظار داشتیم که وقتی رئیس‌جمهور شد جهت را تغییر دهد ولی متأسفانه همان رویه را ادامه داد و خوب عمل نکرد. درصورتی‌که آقای روحانی واقف بود این راهی که شروع‌شده باعث افزایش بیکاری و ضریب تورم می‌شود و به تولید کشور ضربه می‌زند. از دیگر آثار بد تزریق نقدینگی در کشور پول دادن به روستاییان بود. با این کار آن‌ها، روستاها را ترک و به حواشی شهرهای بزرگ مهاجرت کردند که مسئله حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ یکی از معضلات و چالش‌های کنونی کشور محسوب می‌شود. وقتی نقدینگی در جامعه زیاد و تولید وجود نداشته باشد افراد برای اینکه بر سرمایه خود اضافه کنند به بازار کاذب مثل ارز، سکه و طلا و مسکن روی می‌آورند که در آن زحمت و رنجی برای اضافه کردن سرمایه وجود ندارد. در همین راستا شاهد آن هستیم که برخی اعلام کردند فردی ۲۵۰ هزار سکه خریداری کرده است؛ سؤال اینجاست این حجم از نقدینگی را از کجا آورده است. همه این مواردی که بیان کردم باعث وضعیت نابسامان اقتصاد کشور شده است.

با توجه به وضعیت موجود آیا مشکلات قابل‌حل است یا بدتر خواهد شد؟

اگر همین رویه پیش برود بدتر خواهد شد. باید بدانیم که وقتی نقدینگی به سمت تولید برود اتفاق‌های خوبی خواهد افتاد؛ ابتدا حجم نقدینگی به سمت دولت خواهد رفت که در این صورت دولت می‌تواند در جهت تولید سرمایه‌گذاری کند و هنگامی‌که تولید افزایش پیدا کند بیکاری در جامعه کم می‌شود. ولی این روزها شاهد آن هستیم که متأسفانه در میان قشر تحصیل‌کرده درصد بیکاری بیشتر از افراد بی‌سواد و کم‌سواد جامعه است. افراد کم‌سواد هر نوع شغلی را می‌پذیرند هرچقدر سواد افراد بالاتر باشد توقعاتشان نیز فرق می‌کند. آمارها نشان می‌دهد در بین جوانان تحصیل‌کرده ضریب بیکاری بالای ۵۰ درصد است. در کنار این قضیه وقتی به جمعیت دانشگاهیان و دانشجویان نگاه می‌کنیم نسبت خانم‌های تحصیل‌کرده از آقایان بیشتر است، درنتیجه درصد بیکاری خانم‌های تحصیل‌کرده از آقایان تحصیل‌کرده بیشتر شده است و درصد بیکاری آقایان تحصیل‌کرده از افراد کم‌سواد جامعه بیشتر شده و همه این موارد در جامعه مشکل‌زاست. اگر نقدینگی به سمت تولید مناسب هدایت شود اشتغال مناسبی برای اقشار مختلف جامعه فراهم خواهد شد که نتیجه آن درآمد شرافتمندانه برای خانواده‌هاست.

به نظر شما سیاست‌هایی که برای کمک به مردم در نظر گرفته می‌شود، کار آیی لازم را دارد؟

ماهی ۴۵ هزار تومان یارانه به مردم داده می‌شود، مردم ایران صدقه بگیر نیستند یا از طریق کمیته امداد بسته غذایی به آن‌ها داده می‌شود، این رفتارها در شان ملت ایران نیست. وقتی در خانواده‌ای درآمد شرافتمندانه وجود داشته باشد مردم باعزت زندگی می‌کنند و نیازی به این نوع اقدامات ندارند.

راهکاری برای عبور از این وضعیت دارید؟

برای گذر از این بحران راهکارهای خوبی وجود دارد به‌شرط آنکه از این راهکار به‌صورت جدی استفاده شود. نکته این است که دولت یعنی قوه مجریه به‌تنهایی نمی‌تواند کاری انجام دهد باید تمام قوای سه‌گانه اعم از مجلس، قوه قضاییه و قوه مجریه، بنگاه‌ها و نهادهای عمومی باهم همکاری کنند تا مشکلات حل شود. اگر به اقتصاد کشور دقت کنیم مشاهده خواهیم کرد ۳۰ درصد اقتصاد کشور دراختیار دولت است، ۷۰ درصد بقیه دراختیار بخش خصوصی، اقتصاد زیرزمینی، تعاونی‌ها و نهادهای عمومی است که دولت تسلطی روی آن‌ها ندارد. متأسفانه دستگاه‌های نظارتی کشور هم در این زمینه به وظایف خود درست عمل نمی‌کنند. وقتی نماینده‌ای در مجلس فریاد می‌زند که آقای رئیس‌جمهور شما باید فلان کار را انجام می‌دادید، از او سؤال می‌کنم شما به‌عنوان یک نماینده و ناظر بر عملکرد رئیس‌جمهور چه‌کاری انجام داده‌اید که توقع کاردارید، همه ما در قبال هم مسئول هستیم و نمی‌توان دیگران را مقصر دانست.

یکی دیگر از مسائلی که باعث می‌شود از این بحران خارج شویم ایجاد اشتغال و درآمد در کشور است. با توجه به فرمولی که گفتم اگر شغل ایجاد شود، افزایش تولید ملی را خواهیم داشت که باعث افزایش قدرت پول ملی می‌شود و این‌گونه یک اقتصاد سالم در کشور رقم خواهد خورد. در حال حاضر اقتصاد کشور بیمار است، این بیماری مزمن و مربوط به امروز نیست بلکه از گذشته شروع‌شده و همچنان ادامه دارد. ابتدا باید این بیماری را درمان و ریشه‌کن کرد. لازم است سیاست‌مداران با همکاری و همراهی یکدیگر در جهت بهبود اوضاع، رفع بیکاری، سامان‌دهی به نقدینگی، کنترل بازار طلا، سکه، دلار گام بردارند، این کارها در دنیا تجربه‌شده است

طرح سؤال از رئیس‌جمهور امضاشده است و نمایندگان می‌خواهند روحانی درباره مسائل مختلف سخن بگوید ولی مسئله اینجاست که رئیس دولت با مردم حرف نمی‌زند و پاسخگوی مسائل پیش‌آمده نیست، نظر شما دراین‌باره چیست؟

به نظر من بحث طرح سؤال از رئیس‌جمهور بیشتر جنبه سیاسی دارد که در حال حاضر به نفع کشور نیست. خوب نیست وقتی مردم مشکل‌دارند، آن‌هایی که بر سر قدرت هستند دنبال منافع و دعواهای سیاسی خودشان باشند؛ درصورتی‌که لازم است همه مسئولان در کنار هم و با یکدیگر مشکلات را حل کنند. وقتی موضوع طرح سؤال از رئیس‌جمهور مطرح می‌شود یاد مناظرات انتخاباتی و مسائلی که اتفاق افتاد می‌افتیم. افکار عمومی چنین برداشتی می‌کنند آن‌هایی که در انتخابات شکست خوردند به این دلیل با دولت همکاری نمی‌کنند که می‌خواهند به رئیس‌جمهور و دولت او لطمه بزنند، درحالی‌که الآن زمان مناسب تسویه‌حساب و انتقام‌گیری گروهی، جناحی و شخصی نیست. در این شرایط مصلحت حکم می‌کند با یکدیگر همکاری کنند تا از بحران خارج شویم و بعد از آن به‌حساب همدیگر رسیدگی کنند.

وضعیت موجود سبب دلسردی مردم نسبت به‌نظام نمی‌شود؟

برای پاسخ به این سؤال یک نکته تاریخی را بیان می‌کنم. در سال ۵۷ وقتی شاه از کشور رفت، بسیاری از صاحب‌نظران سیاسی گفتند انقلاب پیروز نخواهد شد. درواقع خروج شاه را به کودتای ۲۸ مرداد تشبیه کردند که شاه کمتر از یک ماه دوباره به کشور بازگشت. بعدها سازمان سیا اسنادی منتشر کرد که نشان می‌داد در سال ۵۷ شخصی با ۱۹ میلیون دلار وارد کشور شده بود تا کودتا کند. هم‌زمان با خروج شاه نماینده کارتر خدمت امام (س) رسید و گفت به صلاح شما نیست به ایران بروید زیرا برای شما خطرناک است ولی امام (س) توجهی به این اظهارات نکردند و همان وقت امام (س) از طریق رادیو فرانسه اعلام کردند که جمعه به ایران می‌آیند. بعدها از امام (س) سؤال شد که چرا چنین تصمیمی گرفتید که ایشان فرمودند آقای کارتر دوست ما نیست و هیچ‌وقت خوبی برای ما نمی‌خواهد. من احساس کردم در این پیشنهاد توطئه وجود دارد که اگر من در ایران باشم آن‌ها نمی‌توانند آن توطئه را اجرا کنند؛ برای همین اصرار دارند در فرانسه بمانم. بعدها معلوم شد آقای هایزر آمده بود تا در ایران کودتا کند و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی آمریکایی‌ها یک روز هم با ایران خوب نبودند. دولتمردان آمریکایی برای تغییر منش ایران همیشه دو واژه برای جمهوری اسلامی ایران به کار می‌برند؛ ایران یا باید تغییر رفتار بدهد یا تغییر نظام. دشمنی آمریکا با ایران هیچ‌وقت تمام نمی‌شود، در هر زمان به اقتضای شرایط کشور آشوبی به پا کرده و از آشوب‌ها حمایت می‌کنند. منشأ مسائل و مشکلات امروز کشور بیشتر تحرکات خارجی است و تاریخ تکرار می‌شود. در همین راستا شاهد آن بودیم که مسئولان آمریکایی در مجمع منافقین شرکت کردند و به ایراد سخنرانی پرداختند و وعده‌هایی به آن‌ها دادند؛ مانند زمان جنگ که خبرنگاری با صدام در بغداد مصاحبه کرد و از او پرسید برنامه شما چیست، صدام گفت هفته آینده در تهران با شما مصاحبه خواهم کرد. امروز مشابه همین حرف‌ها در پاریس و اجلاس منافقین بیان‌شده و مقامات آمریکایی وعده دادند که سال آینده این اجلاس در ایران برگزار خواهد شد. بنده به‌عنوان یک تحلیل‌گر سیاسی وقتی قضایا را کنار هم می‌گذارم می‌بینم خاستگاه و توطئه‌ها فرقی نکرده است، حتی عباراتی که ۴۰ سال قبل صدام به‌کاربرده امروز مقامات آمریکایی در اجلاس منافقین از همان عبارت‌ها استفاده کردند. آن‌ها آرزویشان این است که با این نظام برخورد کنند یا آن را تغییر دهند ولی باید بدانیم که ریشه ناامیدی در کشور به کم‌کاری رسانه‌ها برمی‌گردد. یکی از علل ناامیدی مردم معکوس عمل کردن رسانه ملی است. صداوسیما باید در جهت مقابله با جنگ روانی که دشمن شروع کرده فعالیت کند اما در بسیاری از مواردی بزرگ‌نمایی و سیاه نمایی می‌کند. وقتی برنامه‌ها خبری یا تحلیل‌های صداوسیما نگاه می‌کنم با خودم می‌گویم چرا این اقدامات را در دستور کارداریم! دشمن به‌اندازه کافی سیاه نمایی می‌کند. باید در مقابل دشمن نقاط مثبت را گفت و به مردم روحیه داد. من علت ناامیدی را در نوع تبلیغات خودمان می‌دانم. برای مثال از پخش مستقیم تریبون مجلس حرف‌های گفته می‌شود که ایجاد ناامیدی در توده مردم می‌کند. آن وحدت و انسجام ملی و همسویی را که درگذشته و زمان جنگ یا بعد از جنگ در بین مردم و گروه‌های سیاسی وجود داشت امروز مشاهده نمی‌کنیم. حتی از بعضی رسانه‌ها و تریبون‌های نماز جمعه حرف‌هایی شنیده می‌شود که چند روز قبل آن مطلب در فضای مجازی یا یکی از شبکه‌های بیگانه گفته و پخش‌شده است. درگذشته خط قرمزی برای منافع ملی وجود داشت که این خط قرمزها امروز در جامعه ضعیف شده است. دراین‌باره ابتدا باید از خودمان تغییر ایجاد کنیم و بدانیم دشمن خواب و ناچیز نیست و کینه و نفاق او همیشه هست. اگر به این مسائل توجه کنیم مردم نیز همان مردم قبل می‌شوند. در زمان جنگ حتی یک ریال کمک خارجی نداشتیم و با امکاناتی که در کشور وجود داشت جنگیدیم. بیشتر فرماندهان جوان و نیروهای حاضر در جبهه جوانان و مردم همین کشور بودند. در آن زمان وحدت و انسجامی که وجود داشت باعث پیروزی و تداوم انقلاب اسلامی شد. در دوران سازندگی نیز کشور در سایه وحدت و انسجام شکل گرفت. متأسفانه امروز کسانی که تریبون دراختیار دارند دنبال مشکل‌آفرینی برای کشور هستند. آیا در این شرایط سؤال از رئیس‌جمهور یا استیضاح یک وزیر که سه بار او را استیضاح کردید مشکلات راحل می‌کند؛ این موارد نه‌تنها مشکل را حل نمی‌کند بلکه باعث تنش در جامعه می‌شود. در مناظرات انتخاباتی دیدیم طرفین همدیگر را قاتل، دزد و با بسیاری القاب دیگر معرفی کردند و در ادامه آقای بنی‌صدر در پاریس مصاحبه کرد و گفت من از اول گفته بودم این‌ها قاتل هستند کسی باور نمی‌کرد، امروز خودشان اعتراف کردند. این نتیجه کار رسانه‌ها و کسانی است که تریبون دراختیار دارند.

نظر شما در مورد طرح گفتگویی ملی چیست؟ این طرح چه زمانی قابل‌اجراست و چه کمکی به وضعیت موجود می‌کند؟

طرح گفت‌وگوی ملی ممکن است با اهداف سیاسی یا جناحی باشد اما باعث انسجام و وحدت ملی می‌شود. این طرح را به‌عنوان اولین ضرورت تداوم انقلاب و پیروزی برای ملت، کشور و نظام لازم می‌دانم. جمهوری اسلامی ایران در اثر یک کودتا شکل نگرفته است بلکه با تکیه و حمایت مردم به وجود آمده است. وقتی امام (س) را ۱۵ خرداد سال ۴۲ دستگیر کردند از ایشان پرسیدند نیروهای شما کجا هستند، فرمود نیروهای من در گهواره هستند ۱۵ سال بعد نیروهای امام (س) به خیابان‌ها ریختند و انقلاب اسلامی پیروز شد. امام (س) هیچ تجهیزات و وسایل جنگی نداشت بلکه این جوانان بودند که انقلاب را به پیروزی رساند و بعدها همان جوانان در تمام صحنه‌ها و بحران‌های کشور حضور داشتند و باعث تداوم انقلاب شدند. اگر گفت‌وگوی ملی به این معناست که افراد با هر سلیقه‌ای در کنار هم و در جهت وحدت ملی تلاش کنند و هر گروه و جناحی به‌اندازه همت و امکاناتی که دارد در جهت حل مشکلات کشور همسویی و همراهی داشته باشد، بسیار ارزنده است اما اگر گفت‌وگوی ملی بحث سهم خواهی یا در جهت منافع تشکیلاتی باشد عملکرد خوبی نخواهد داشت.

شما زمانی در حزب فعال بودید، چرا جوانان و قشر جوان کشور کمتر تمایل دارند در احزاب و گروه‌های سیاسی عضو شوند؟ نقش بزرگان احزاب و تشکل‌ها در راستای عضوگیری از جوانان و جوان پروری چیست؟

هیچ‌وقت احزاب در ایران کارکرد خوبی نداشتند. در دنیا وقتی حزبی تشکیل می‌شود می‌خواهد قدرت سیاسی را در دست گیرد و این قدرت سیاسی در دنیا اشکال مختلفی دارد. در نظام سیاسی ما از مسئولان ارشد گرفته تا نهادها، شورای نگهبان و مجلس خبرگان هدف دراختیار قرار گرفتن قدرت سیاسی است، این قدرت می‌تواند به هر مقدار ممکن باشد. متأسفانه در کشور ما در هیچ دوره‌ای، حکومت یا دولت حزبی تشکیل نشده است. کارکرد احزاب در دنیا مانند کشور ما نیست. برای مثال در آمریکا یکی از احزاب دموکرات یا حزب جمهوری‌خواه در رأس قدرت قرار می‌گیرد، یا در کشورهای مختلف چند حزب وجود دارد که هریک روی کار بیایند نوع حکومت را تعیین می‌کنند. نهادها و ارکانی وجود دارد که قدرت دراختیار آن‌هاست و قدرت در این ۴۰ سال هیچ‌گاه دراختیار یک حزب نبود، بنابراین کارکرد حزب در ایران مطابق با اهدافی که برای احزاب در جامعه‌های دیگر تعیین‌شده نیست و احزاب هم نتوانستند در جهت اهداف خود حرکت کنند. متأسفانه در ایران گرایش به حزب باعث مشکل می‌شود. اگر کارمندی دریک وزارتخانه یا نهادی طرفدار دولت‌های قبل بودند او را اخراج یا توبیخ می‌کنند، این اتفاق در دولت احمدی‌نژاد رخ داد. شخصی می‌خواست سفیر ایران شود، همه مقدمات کار انجام‌شده بود، به او گفتند به علت اینکه خانم شما در ستاد رقیب انتخاباتی فعالیت کرده واجد شرایط سفیر شدن نیستید. وقتی ازاین‌دست مسائل پیش می‌آید باعث ناامیدی جوان از آینده می‌شود. جوان هنگامی مشاهده می‌کند حزبی که قدرت را در دست دارد چنین رفتار می‌کند، انگیزه‌ای برای پیوستن به حزب پیدا نمی‌کند و با خود فکر می‌کند اگر در حزبی فعالیت کنم آینده‌ام را خراب کرده‌ام.

زیرا معلوم نیست در دوره بعد قدرت دست چه کسانی خواهد افتاد و آن‌ها چه رفتاری با ما خواهند کرد. این رفتارهای جناحی در جامعه انگیزه پیوستن جوانان به حزب را می‌گیرد.

ترامپ در توییتی ایران را تهدید کرده، به نظر شما این تهدیدات جدی است؟

تحلیلی که کارشناسان بین‌المللی از آقای ترامپ بیان کردند و شناختی که از شخصیت او به وجود آمده، این است که ترامپ شخصیت نامتعادل وبی ثبات دارد. حتی جامعه روان‌پزشکی آمریکا بیانیه‌ای صادر کردند که ترامپ تعادل روحی و روانی ندارد و واجد شرایط برای ریاست جمهوری نیست. شخصیت آقای ترامپ به‌طور خلاصه رفتار یک بیمار روانی است که این رفتارها قابل‌اندازه‌گیری و پیش‌بینی نیست. او فکرمی کند که اگر ما را تهدید کند ما می‌ترسیم. رئیس‌جمهور هر کشوری باید نسبت به فرهنگ و مردم کشورهای دیگر شناخت داشته باشد و بعد به استناد آن شناخت نسبت به آن‌ها صحبت و موضع‌گیری کند. آقای ترامپ از ملت ایران، اسلام و تشیع، تاریخ جمهوری اسلامی چه می‌داند؟ بنده به‌شخصه برای آقای ترامپ ارزش عملی قائل نیستم ولی امام (س) می‌فرمودند که آدم باید از گاو شاخ‌دار بترسد؛ بنابراین عقل حکم می‌کند که باید بااحتیاط عمل کنیم. از روز اولی که آقای ترامپ آمد، اظهارات زیادی را به زبان آورد ولی به هم‌چین آدمی نمی‌شود اعتماد کرد و اعتباری به حرف‌هایش نیست.

ترامپ اعلام کرده است که برای مذاکره با ایران هرکجا بگویید بدون قید و شرط می‌آیم، آقای هاشمی رفسنجانی زنده بودند چه موضع‌گیری می‌کرد؟

وقتی آقای ترامپ این حرف را زد، بلافاصله وزیر امور خارجه آمریکا موضع گرفت. مرحوم آیت ا… هاشمی رفسنجانی تفکر و اندیشه‌اش این بود که مذاکره با هرکسی حتی با دشمن مفید است. جمهوری اسلامی ایران می‌تواند در دنیا مبتنی بر مکتب فکری که دارد، عمل کند. آرمان‌های انسانی در این نظام بسیار قوی است؛ اگر اسلام را درست مطالعه کنیم، می‌بینیم چندین برابر آنچه در بیانیه حقوق بشر آمده، پیامبر اسلام ۱۴۰۰ سال قبل آورده است. در قرآن، احادیث و نهج‌البلاغه در مورد حفظ حقوق و کرامت انسان‌ها مسائل گوناگونی مطرح‌شده است که بسیاری از آن‌ها هنوز برای مسلمانان شناخته‌شده نیست. مذاکره به این معنا نیست که منافع ملی را به دشمن واگذار کنیم بلکه در مذاکره طرفین باهم صحبت می‌کنند حرف‌های یکدیگر را می‌شنوند، یا به توافقاتی می‌رسند یا اگر به توافقی نرسیدند شناخت نسبت به افکار، عقاید و آرمان‌های هم پیدا می‌کنند. مذاکره می‌تواند بین دو نفر یا دولت باشد. به نظرم اگر درگذشته با دنیا مذاکره کرده بودیم، بسیاری از مسائلی را که امروز گرفتار آن هستیم، دچار نمی‌شدیم. درواقع ما نتوانستیم خودمان را به دنیا عرضه کنیم. در اوایل انقلاب در رسانه ملی فعالیت می‌کردم که بحث صدور انقلاب مطرح شد و امام (س) فرمودند که باید اسلام و ارزش‌های اسلام را به‌گونه‌ای به مردم و دنیا معرفی کنید تا مخاطب فرق جمهوری اسلامی با حکومت قبلی یا سوسیالیستی را متوجه شود. این فرقه‌ها را با یک نامه به دنیا و به‌ویژه جوانان عرضه کردند. نیاز به مذاکره درباره همه موضوعات به‌صورت مستمراست. خوشبختانه در اسلام برای هر معضلی یک راهکار و دستور عمل وجود دارد. دشمنان از اسلام و مسلمانان در دنیا چهره‌ای مثل داعش ترسیم کرده‌اند؛ کدام رفتار آن‌ها اسلامی است، کجا نوشته‌شده هرکسی ریش‌بلندی دارد، مسلمان است؟ اصل مذاکره در هر زمان و مکانی با هرکسی مهم است؛ مصداق آن مذاکرات برجام است. ما در سایه مذاکره توانستیم به توافق برجام برسیم و برجام آن‌قدر به نفع ما بود که رئیس‌جمهور آمریکا از آن خارج شد. برجام، عزتی برای جمهوری اسلامی است. مرحوم هاشمی رفسنجانی موافق مذاکره بودند و می‌گفتند ما با دنیا قهر نیستیم، باید بتوانیم خودمان را به دنیا نشان دهیم و این کار در قالب مذاکره انجام می‌شود.

رفتارهای این روزهای احمدی‌نژاد مثل توییت کردن برای ترامپ یا نامه نوشتن و موضع‌گیری‌هایی را که در مورد قوه قضاییه دارد، چگونه ارزیابی می‌کنید؟

تاکنون در مورد آقای احمدی‌نژاد اظهارنظر خاصی نکردم. او را فردی شبیه به آقای ترامپ می‌دانم زیرا هدف هردوی آن‌ها خودنمایی است.

درباره مطلبی که طلاب قم روی پلاکارد نوشته بودند و شعارهایی که علیه روحانی دادند و به‌نوعی اشاره به نحوه مرگ آقای هاشمی کردند، نظری ندارید؟

نوشته روی پلاکارد در قم کار افراد معاند است. وقتی می‌نویسند در انتظار استخر فرح باشد؛ این حرف تداعی‌کننده این است که مرحوم هاشمی رفسنجانی را همین افراد از بین بردند. ازاین‌دست اقدامات بی‌منطق و تند نیز درگذشته وجود داشت. برای مثال در دوره دوم انتخابات رئیس دولت اصلاحات، روزنامه کیهان در مقاله‌ای نوشت از بی‌نظیربوتو عبرت بگیرید تا ترور نشوید. جای تأسف دارد که رئیس‌جمهور وقت کشور را تهدید می‌کنند و به نظر من این رفتارها، منطقی نیست.

برای پیگیری این موضوع شکایت نمی‌کنید؟

وقتی به مقامات کشور توهین می‌شود، طبق قانون وظیفه دادستانی و قوه قضاییه است که به این مسائل رسیدگی و طرح شکایت کند. سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی باید بررسی و مجرمان را شناسایی کنند.

در آخر نکته‌ای دارید که برای مخاطبان ما بیان کنید؟

باید به قانون عمل کنیم. یکی از مشکلات امروز کشور قانون‌گریزی است. در کشور قوانین بسیار خوبی داریم اما به معنای واقعی آن‌ها را اجرا و عمل نمی‌کنیم. اگر دستگاه‌های نظارتی به وظایف خودشان خوب عمل کنند، می‌توانند جلوی تمام تخلفات را بگیرند. در حال حاضر انگیزه لازم برای اجرای قانون و نظارت بر اجرای آن در کشور وجود ندارد و امیدوارم همه در سایه قانون و اجرای آن موفق باشند.