کد خبر : 23911
دیدگاه‌ها برای بنِریسم بسته هستند
تاریخ انتشار : یکشنبه 19 آبان 1398 - 8:00
-

بنِریسم

سبزواریان – علی ششتمدی مدرنیسم از یک طرف باعث عمیق‌تر شدن انسان‌ها شد، چرا که کتاب، روزنامه و مجله چاپ شد، گعده‌های دانشمندان و فلاسفه و هنرمندان شکل دیگری یافت و … در نتیجه «اندیشه» جای «اسطوره» و «باور» را گرفت. فلسفۀ اسکولاستیک به خاک سپرده شد و همراه با آن از علم بطلمیوسی تا

سبزواریان – علی ششتمدی

مدرنیسم از یک طرف باعث عمیق‌تر شدن انسان‌ها شد، چرا که کتاب، روزنامه و مجله چاپ شد، گعده‌های دانشمندان و فلاسفه و هنرمندان شکل دیگری یافت و … در نتیجه «اندیشه» جای «اسطوره» و «باور» را گرفت. فلسفۀ اسکولاستیک به خاک سپرده شد و همراه با آن از علم بطلمیوسی تا روایت‌های ادیسه‌ای فقط قطعه‌ای از تاریخ شدند! اما در طرف مقابل، بخشی از انسان‌ها را در «سطحی بودن» وقیح کرد! از ترویج اروتیسم در هنر گرفته تا مصرف‌گرایی و صنعتی شدن همه‌چیز و حتی سرعت گرفتن امور و …

این سه نقطه‌ها جایگزین حرف‌هایی است که نوشتنشان متن را طولانی می‌کند. متن‌های طولانی در دامنۀ انسان‌های این دستۀ دوم جزء «نخواندنی»ها هستند! جهان مجازی و متن‌ـ‌نوشته‌های کوتاه که در کسری از ثانیه خوانده و دریافته می‌شوند، مناسب‌ترین غذای رسانه‌ای برای ذهن‌های کم‌سطح شدند! طوری که اعتیاد به لایک و کامنت و عضوگیری و … تبدیل شد به خطرناک‌ترین اعتیادِ دورانِ پس از مدرن!

چند وقتی است ـ و از سخنانی که مسئولان و بزرگان در مورد رسانه ایراد می‌کنند ـ مطمئن شده‌ام که نه تنها بخش عظیمی از مردم که اغلب مسئولان شهرستان و منطقۀ ما نیز، تمام اخبار و داده‌ها را از اَپ‌های فضای مجازی می‌گیرند! آن‌ها از دنیای بیرون از فضای مجازی حتی «خبر» ندارند! روزنامه و مجله و کتاب که بماند، آن‌ها حتی سایت‌ها را هم نمی‌خوانند! حال و روز امروز جغرافیای ما، نمونه‌ای بارز از سرنوشت اجتماعی است که ذهن بزرگان و مسئولانش، به اندازۀ صفحۀ تلگرام و اینستاگرام کوچک شده‌ است!

«بنر» هم یکی دیگر از همین سطحی‌نگری‌هایی بود که با مدرنیته آمد. سال‌هاست شهرها و روستاها را مشحون از بنرهای تبریک، تسلیت، تعریف، افتخار و … می‌بینیم! با متن‌هایی پرغلط، طراحی‌های فانتزی و غیرحرفه‌ای و چاپلوسی‌هایی غیرقابل تحمل! از تشکر بابت اهدای تشک کُشتی گرفته تا تقدیر بابت آسفالت یک معبر! زمانی که برای ستاره‌شرق کسی تبلیغ می‌داد و قیمت می‌دادیم، اکثراً این پاسخ را می‌دادند: با این هزینه که می‌توانم بنر نصب کنم برای چند هفته! «بنر» شده بود یک معیار و شاخص که نشریه، سایت، کانال و هر رسانه‌ای با آن قیاس شود!

این بنرها را که دیدم دلم بیشتر فرو ریخت! ادارۀ اوقاف چرا به دام این بیماریِ بروکراتیک بیفتد؟ اداره‌ای که متولیِ بزرگترین سودمندی اجتماعی در فرهنگ شیعیان ایران است، چرا با بنر خود را به نمایش در بیاورد؟

دعوت می‌کنم همه به پاسخ این پرسش فکر کنیم: بنر چقدر قدرت تبلیغی و آموزشی دارد؟ بیشتر از یک خط و دو یا سه واژه؟ اگر قصد تبلیغ باشد و آموزش، این همه قالب مؤثر و متناسب چرا مورد استفاده قرار نمی‌گیرند؟ واقعاً از خودمان بپرسیم: این هزینه‌ها با چه انگیزه‌ای و با چه توجیهی صرف می‌شود؟ واقعاً چرا بنرها اینقدر برای بعضی‌ها جذاب شده‌اند؟

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بسته شده است.