تاریخ انتشار : سه شنبه 20 بهمن 1394 - 17:02
-

تغییر مسیر راهپیمایی ها از مسجد به میدان!

سبزواریان – علی نورآبادی: پنجاه تشکل، نامه نوشته و درخواست کرده اند که مسیر راهپیمایی ها از مسجد جامع به میدان سی هزار متری تغییر کند. با اندک تاملی درباره این نظر و پیشنهاد چند نکته به ذهن متبادر می شود: ۱- این که این تشکل ها کی اند و چند نفرند مهم نیست، حتی اگر

rahpeymayi-22bahmanسبزواریان – علی نورآبادی: پنجاه تشکل، نامه نوشته و درخواست کرده اند که مسیر راهپیمایی ها از مسجد جامع به میدان سی هزار متری تغییر کند. با اندک تاملی درباره این نظر و پیشنهاد چند نکته به ذهن متبادر می شود:

۱- این که این تشکل ها کی اند و چند نفرند مهم نیست، حتی اگر یک نفر هم نظر و پیشنهادی را داد باید آن نظر و پیشنهاد بررسی و حلاجی شود.

۲- حتی اگر فرض کنیم که هر تشکلی یک نفر باشد، یعنی ۵۰ نفر فکرهای شان را روی هم ریخته و به این نتیجه رسیده اند که یک شبه مسیر راهپیمایی ها از مسجد جامع به میدان سی هزار متری تغییر یابد؛ به عبارت دیگر تغییر از مسجد به میدان. اما چرا؟

برای این که مسیر راهپیمایی “طولانی تر” شود. آیا این استدلال محکم و قانع کننده ای است؟ اگر ملاک، “طولانی تر” کردن مسیر راهپیمایی است، چرا سی هزار متری؟ چرا میدان سربداران نه؟ آیا بهتر نیست راهپیمایی از خود پلیس راه شروع شود و تا خیرآباد ادامه یابد؟ مگر راهپیمایی کیلومتری است که هر چه طولانی تر شود، بهتر باشد. و مهمتر این که میدان سی هزار متری چه پشتوانه تاریخی و فرهنگی دارد که آن را برای مبدا راهپیمایی انتخاب کنیم؛ میدان سی هزار متری فقط یک “میدان” است.

۳- مسجد جامع از ابتدا مبدا و منشا تجمع ها، گردهمایی ها، تظلم ها و حرکت های مردم بوده است. مسجد جامع از قرن ها پیش پشتوانه تاریخی و هویتی شهر بوده است. مسجد جامع به نوعی نماد همه این حرکت ها و هم اندیشی ها بوده است. چرا باید مبدا راهپیمایی از مسجد جامع به میدان سی هزار متری برده شود؟

۴- جالب تر این که محل تجمع ها و‌ سخنرانی های زمان انقلاب هم همین مسجد جامع بوده است. مبدا راهپیمایی های زمان انقلاب هم مسجد جامع بوده است. سبزوار تنها شهر کشور است که به خاطر رادیویی که بچه ها ساخته بودند؛ سخنرانی امام در بهشت زهرا به صورت همزمان در این شهر پخش شده است. در و دیوار مسجد جامع آن صدا و سخنرانی را که از بلندگو پخش شده است، به یاد دارد. چرا باید مبدا راهپیمایی از مسجد جامع به میدان سی هزار متری برده شود؟

۵- و بالاخره این که نقل می کنند، زمان امام عده ای به اصطلاح انقلابی تر و اسلامی تر از ایشان شده و خدمت شان می رسند و می گویند: دستور بدهید که اسم “خلیج فارس” به “خلیج اسلامی” تغییر یابد. این طوری هم خلیج، اسلامی می شود و هم بهانه از دست کشورهای عربی منطقه گرفته می شود و اختلافات ما با این کشورها حل می شود. به ظاهر پیشنهاد جالبی است اما امام مخالفت می کنند و می گویند “خلیج فارس” یک اسم تاریخی است و از ابتدا اسم این منطقه همین بوده است ما نمی توانیم آن را عوض کنیم و به “اسلامی” تغییر دهیم. اگر این اسم را عوض کنیم، تاریخ و آیندگان درباره ما چه قضاوت خواهند کرد؟

بنابراین این گونه نظرها و پیشنهادات که معمولا هم با ظاهر خوب و اسلامی ارائه می شود باید عمیق تر با تامل بیشتر دیده و بررسی شود.

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 3 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۳
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ع. پنجشنبه , ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۳

آیکیو میدان شهید بهشتیم مسجد داره (امام حسن علیه السلام)در ضمن شاید سن شما قد نمیده که از سال های نه چندان دور شروع از اونجا بوده ربطیم به مقایسه مسخره تون نداره مسئولین سایت لطفا هرکی هر مطلبی رو میگه نذارین بابا ابروی سایتو برد با این تحلیلش خاسته مردم باید منتقل بشه نباید دهن مردمو بست این با ازادی مغایرت داره دیدم نسبت به سایتتون عوض شد

سبزواریان.کام پنجشنبه , ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۵

دوست گرامی، سلام
نظرات و انتقادات خود را می‌توانید محترمانه منتقل کنید؛ نیازی به تندی و توهین نیست. آزادی بیان هم یعنی اینکه هر کسی نظر خودش را بیان کند، چه نویسنده این مطلب و چه شما…
کسی هم دهان شما را نبسته است. می توانید نظرات خود را منتشر کنید…

ناشناس دوشنبه , ۲۴ اسفند ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۰

آنجا که تجلی اشارتی بر متجلی نداشته باشد و عینیت بر ذهنیت ارجح شود و رفتار که بایستی از اندیشه منشاء گیرد حرکتی صرفا”فیزیکی و مبتنی بر هیجان باشد و عمل از درون تهی شود و ارزشها، ارزیابی نشده و جایگاه هریک هویدا نشود بی شک استدلال درست دوستان را قضاوت نتوان کرد. هر یک متری و هر یک عملی متفاوت را میسنجند کسی ارزش را به قدمت می داند و دیگری بر عظمت و شلوغی . کسی به حس مکان و دبگری به آرایش توده. کسی به حضور مسجد و دیگری به بهانه ی مسجد. کسی به انگیزه سیاسی و دیگری با برنامه ای اقتصادی. سخت است در زمینی که کسی هندبال و دیگری فوتبال می کند تو داور کشتی باشی.

نظرات بسته شده است.