تلنگری برای احیای اخلاق در ورزش

محسن تدینی ثانی

 در روزگاری که ارزش های غنی و ریشه دار جوانمردی کم رنگ شده بود، فرزندی از محله ی خانی آباد تهران رشد نمود تا بعداً نمادی برای احیای سجایای اخلاقی شود.

“سالروز تولد جهان پهلوان تختی بهانه ی خوبی برای تکریم و تجلیل مقام پیشکسوتان ورزش و آغاز فصل جدیدی برای همگرایی میان سرمایه های ورزش و مسولین ذیربط است. امید است با مرور گذرا و مختصر از زندگی تختی تلنگری برایمان فراهم شود تا خود را دگر بار ارزیابی نماییم”

آنچه پس از سال ها، جهان پهلوان تختی را در یادها ماندگار کرده است مدال های رنگین او نیست؛ چرا که در کارنامه ورزشی بسیاری از افراد مدال هایی به مراتب ارزشمند تر از تختی وجود دارد اما، این تختی است که در شناسنامه ی ورزش ایران نام خود را در صدر همگان ثبت نموده و در اصطلاح کشتی گیران، تختی یک سروگردن ازاسطوره های ورزش ایران جلوتر است.

با این که نوشتن و گفتن از تختی با ویژگی های بارز پهلوانی و اخلاقی حد و حصری ندارد اما معتقدم هنوز توانایی های فنی و تکنیکی او آنطور که باید و شاید به تصویر کشیده نشده است.

تختی پنجم شهریورماه سال ۱۳۰۹ در خانی آباد دیده به جهان گشود و روی تشک کشتی تختی شد.
غلامرضا، همان پهلوانی که پدرش به خاطر ارادت به امام هشتم(ع) این نام را برایش انتخاب کرده بود مرد کارزار کشتی بود.

آقای سگک، دلاور مردی که استاد مسلم فنون بکر کشتی بود. ورق ورق تاریخ کشتی ایران بخصوص فصل جهان پهلوان تختی خواسته یا ناخواسته، درست یا غلط پر از قصه های جوانمردی و رادمردی است که هیچ منکری هم ندارد، اما فراموش نکنید تختی پهلوان بود، درایت و رادمردی اش اجازه نمی داد که از او سوءاستفاده شود. او خودش بهتر از هر کسی می دانست که متعلق به خودش نیست و ملتی را در پشت خود می دید که منتظر افتخارآفرینی اش بودند.

خاطره کشتی گیر هندی که تختی به خاطر ناله های شبانه مادرش به او باخت را به یاد دارید.
شب دیدار نهایی مسابقات بین المللی تختی با مادر کشتی گیر مشهور هندی روبه رو شد و به احترام اشک مادر که نمی خواست آبروی فرزندش با شکست ریخته شود، تن به باخت داد.

یا همان قصه معروف ۱۹۶۱ توکیو؛ تختی در مصاف با الکساندر مدوید وقتی دید حریفش از ناحیه پای راست مصدوم است و از این ناحیه احساس درد می کند به خودش اجازه نداد که به حریف آسیب بزند و تا آخر کشتی با پای راست حریف کاری نداشت.

حسین حصاری کارشناس با سابقه کشتی نقل می کند:
« مسابقات جهانی ۱۹۵۸ صوفیه در سالن واسیلفسکی برگزار می شد. آلبول سیراکوف و قره باجاق مهمترین حریفان تختی بودند. دور اول به آلبول باخت. آلبول خودش مغلوب قره باجاق شد و تختی در دور دوم قره باجاق را ضربه فنی کرد.
مبارزه دور سوم او با سیراکوف اهمیتی صدچندان داشت. سیراکوف قبل از کشتی با یک مترجم پیش تختی رفت و شرح حال زندگی اش را برای او توضیح داد.
سیراکوف به تختی گفت اگر پیروز این دیدار شود از سوی مقامات بلغاری، صاحب مسکن، حقوق و سایر امتیازات خواهد شد. سیراکوف از تختی خواست که چون دیگر به مدال طلانخواهد رسید به او ببازد اما این گونه نشد و تختی در این مبارزه بعد از کش و قوس فراوان با مربیان تیم ملی کشتی گرفت و سربلند بیرون آمد.البته گفته می شود که تختی قبول کرده بود، که در این مسابقه ببازد ولی فشار حبیب الله بلور و تأکید او بر تعلق تختی به ملتی چشم انتظار، باعث شد که جهان پهلوان در این کشتی پیروز شود.»