رسیدیم به سر کاتَل

احمد گلباز

«کُتَل» یا به لهجه ما سبزواری ها « کاتَل » که مصادف با شب پانزدهم ماه رمضان می باشد، فلسفه خود را برای قدیمی ترها و بزرگترهای هر خانواده دارد.

شب پانزدهم ماه رمضان هر سال، نیمه پنهان ماه شروع به کامل شدن می کند و نویدی برای روزه داران که شکر خدا؛ ۱۵ روز از ماه رمضان را توانسته اند روزه بگیرند و ماه رمضان رو به سراشیبی و تمام شدن می باشد.

به هر حال این موضوعات فولکوریک هرکدام که ریشه یابی شود خالی از حقایقی نمی باشد و حتما آثار روانی و اخلاقی برای مردم داشته است که ماندگار شده است.
اما بزرگترها که روزه دار بودند با یادآوری اینکه امشب به سر کُتَل (کاتَل) می روند اشاره ای به این داشتند که ماه رمضان به نیمه ی خود رسیده است و برای اینکه کوچکترها را به شوق روزه گرفتن وادارند موضوع سر کُتَل رفتن را با صدای بلندتر عنوان می کردند، و کوچکترها که می دیدند بزرگترها در تهیه کلوچه و آب و آذوقه برای سر کُتَل رفتن می باشند سر کُتَل رفتن را واقعی می پنداشتند و امیدوار بودند روزی با بزرگترها به سر آن کوه بروند و دست در دست بزرگترها، سراشیبی کُتَل را با شادی به پایان برسانند.

با آرزوی اینکه روزی همه، سرِ کتل، با دهان روزه لیله القدر خود را هم ببینند؛ چون هر شب ماه رمضان امکان لیله القدری بوده و می باشد.

توصیه شده: بریم سر کاتَل (مجله اینترنتی سبزواریها)