زخم اصلی!

علی ششتمدی

روزهای اخیر، کلیپ میوه‌فروشی خیابان رضوی محور توجه قرار گرفته و جوّ دوگانه‌ای ایجاد کرده: یک طرف معتقدند مأموران شهرداری، به هر دلیلی، حق چنین برخوردی را نداشته‌اند و آن را ظلم به میوه‌فروش می‌دانند و طرف دیگر معتقدند، آن‌ها وظیفۀ خود را انجام داده‌اند و رفع سد معبر از مهمترین خواسته‌های شهروندان است. در این نگاه، این اعتقاد وجود دارد که علت ایجاد درگیری، مأموران نبوده‌اند و آن‌ها طبق وظیفه، کالای سدمعبر کننده (میوه‌ها) را به ماشین منتقل می‌کردند که با ورود فرد خاطی به جنجال، کار بالا گرفته است!
قضاوت در مورد اینکه کدام مورد درست می‌گویند، زیاد ساده نیست. نیاز به دقت روی کلیپ و جزئیات آن دارد. هر قضاوتی، نیاز به استدلال دارد؛ اما نکته مورد توجه در این چالش، آشکار شدن اختلافی مهمتر و عمیق‌تر و چالشی است که در سطح مدیریت شهری وجود داشته و حالا به وضوح می‌بینمش: بعضی اعضای شورای شهر این لباس خونین را پرچم می‌کنند و دنبال حساب‌کشی از شهردار می‌روند! اختلاف عمیق میان اعضای شورای شهر و عمق اتفاقات ناگواری که میان این ۹ نماینده مردم در پارلمان شهری وجود داشت، با این اتفاق آشکارتر شد!
بارها به عملکرد شهردار فعلی سبزوار نقد نوشته‌ام و از نظر رویکرد سیاسی هم هیچ تشابهی با او ندارم اما آدم لازم است جای انصاف بنشیند و ببیند که این حساب‌کشی، قرار است چه بلایی سر شهر بیاورد؟ اندکی اوضاع شورای شهر سبزوار را رصد کنیم و بیندیشیم:
کلمیشی را با اینکه از نظر سیاسی و نوع رویکرد قبول ندارم، همیشه به عنوان انسان آزاده‌ای می‌شناختم که حرف و فکرش یکسان است سعی می‌کند حرف دل مردم را بزند! (و فکر می‌کردم فقط حرف مردم را اشتباه می‌فهمد!) اما سوءاستفاده‌ای که از این ماجرا راه انداخت و این هوچی‌گری خالصانه(!) من را یاد روزی انداخت که تمام دیدگاهم نسبت به او تغییر کرد! روزی که از این عضو پر سروصدای شورا درخواست مصاحبه کردم و قرار هم گذاشتیم و روز قرار و روزهای بعدش نه حاضر شد و نه جواب تماس داد! تا من بفهمم که این سر و صداها، به خاطر چیزهایی است که عضو شورا حتی توانایی دفاع از آن‌ها را در مقابل یک رسانه ندارد!
ریاست شورا را هم ببنیم که ثابت کرد ما حتی ممکن است دلمان برای کسی مثل کاظم کرامت هم تنگ شود! جناب رئیس نیز زمانی که خواستم در مورد هزینه‌های هنگفت تجهیز دفتر شورا و اتاق‌های تازه تأسیس اعضا، با او گفت‌وگویی داشته باشم، قرار گذاشت، پشت در اتاقش معطلم نگه داشت و آخر سر گفت: با آقای پسندیده هماهنگ کرده‌ام با ایشان صحبت کنید!
رئیس محافظه‌کاری که ژست به ظاهر روشنفکرش بدجور گولمان زده بود و امروز فهمیدیم ـ تعارف نداشته باشیم ـ از پاسخگویی می‌ترسد!
البته حساب مسعود پسندیده جداست و همیشه پاسخگو بوده و هست و حتی زمانِ انتخاب شهردار که با هر ۹ عضو شورا ارتباط برقرار کردم، هیچکس جز پسندیده پاسخ نداد! عصارۀ شورای محافظه‌کار، چیزی جز محمدی نیست و نخواهد بود!
بگذریم! دعوای مأمور و فروشنده دردِ شهروندان سبزواری نیست، اما مجادلۀ شورایی که به این نقطه رسیده، قطعاً زخمی است که با این بهانه و این بهانه‌ها، مدیریت شهری را از پای درخواهد آورد!