مراسم جشن تولد محمود دولت آبادی
به گزارش ایسنا، شب گذشته(۱۶ مرداد ماه) مراسم تولد محمود دولت آبادی با حضور جمعی از هنرمندان و اهالی ادبیات در کافه «نزدیک کتاب» برگزار شد. این کافه که متعلق به پسر دولت آبادی است، همزمان با سالروز تولد محمود دولت آبادی افتتاح شد. علی دهباشی که اجرای این مراسم را بر عهده داشت، در
به گزارش ایسنا، شب گذشته(۱۶ مرداد ماه) مراسم تولد محمود دولت آبادی با حضور جمعی از هنرمندان و اهالی ادبیات در کافه «نزدیک کتاب» برگزار شد. این کافه که متعلق به پسر دولت آبادی است، همزمان با سالروز تولد محمود دولت آبادی افتتاح شد.
علی دهباشی که اجرای این مراسم را بر عهده داشت، در آغاز بخشی از پیامهای اهالی ادبیات همچون سروش حبیبی را خواند و بعد از آن بهاءالدین خرمشاهی، ضمن آرزی تندرستی برای دولت آبادی گفت: من و آقای دولت آبادی سابقه دوستی طولانی داریم. من اوایل دهه ۵۰ او را دیدم و بر آثار او نقد نوشتم. من روی کتاب «اوسنه بابا سبحان» نقد نوشتهام که در مجله رودکی چاپ شد و بعد هم از نزدیک با او اشنا شدم و ۵۰ سال بر آثار او نقد نوشتم.
در ادامه خرمشاهی بخشی از یک قصیده و یک رباعی که برای دولت آبادی سروده بود، خواند.
سپس علی اکبر شکاری – کمانچه نواز- بخشی از شاهنامه فردوسی را به زبان لری خواند و با کمانچه نواخت و همچنین آهنگ تولدت مبارک را با کمانچه و در پردههای مختلف برای زادروز محمود دولت آبادی نواخت.
در ادامه دهباشی بخشی از آخرین نامه سیدعلی جمالزاده به محمود دولت آبادی را خواند که در این نامه جمالزاده که به تازگی دو جلد از کلیدر محمود دولت آبادی را خوانده بود به او به خاطر این رمان تبریک میگفت.
در ادامه جواد مجابی – طنز پرداز،نویسنده و پژوهشگر – دولت آبادی را نماد شرف قلم خواند و گفت: دولت آبادی نماد شرف در مملکت ماست، او نویسندهای مستقل و آزاد اندیش است که شان قلم را حفظ کرده است. در تاریخ کشور ما از رودکی تا فردوسی و غیره بر شان قلم تاکید کردهاند و وقتی میگویند شعر ما را در آسمان نوشتهاند، تعریف از خودشان نیست، بلکه تایید بر شان و شرافت قلم است.
او ادامه داد: در دورههایی شان قلم کاستی یافته و بعضی از هنرمندان شان خود را ندانستهاند و متوجه نبودهاند که نویسندگی خودش قدرت است و نویسنده نیازی به قدرت سیاسی ندارد. نویسنده قدرتش را از مردم میگیرد اما من فکر میکنم دولت آبادی شاخص بوده و همواره استقلال خود را حفظ کرده است و محبوبیتی که از این باب از مردم گرفته موجب رشک است.
در ادامه مجابی برای دولت آبادی آرزوی ادامه خلاقیت و تندرستی کرد و گفت: امیدوارم شان قلم بماند و برای دولت آبادی و همه نویسندگان و مردم ایران آرزوی روزهای خوش دارم.
در پایان این مراسم که به صورت خصوصی برگزار میشد محمود دولت آبادی از حضور دوستانش تشکر کرد و گفت: من از حضور مردم، تئاتریها و دوستان محترمم به خصوص نجف دریابندری تشکر میکنم، همانقدر که از نشستن در کنار نجف دریابندری امشب احساس مسرت میکنم از آمدن او احساس شرمندگی هم میکنم.
او همچنین به پیامی که برای زادروز تولدش نوشته بود اشاره کرد و گفت: این پیام در مورد غزه بود اما چون شنیدهام صلح در منطقه برقرار شده و این جمع هم جمعی شاد است، دراینجا متن را نمیخوانم، اما منتشر خواهد شد.
دولت آبادی در پایان تاکید کرد: برای همه آرزوی سلامت جان و صلح و بهروزی دارم.
در ادامه بخشی از پیامهای شخصیتهای فرهنگی مختلف به مناسبت تولد محمود دولت آبادی به شرح زیر خوانده شد:
پیام سروش حبیبی:
ستارهای بدرخشید و میر مجلس شد دل رمیدهی ما را رفیق و مونس شد
دریغ که در این دیار غریب افتادهام و از آن مجلس انس دورم و نمیتوانم از این ستاره فیضی ببرم. ناچار با نوشتههایش خلوت میکنم و به یاد شما عزیزان و خاصه دولتآبادی عزیز حال میکنم عزیزدلم، تاجسرم، عمرت درازباد.
و نیز درود به دهباشی گرامی، که این مجلس عزیز را بانی است و گروهی اهل دل را گرد این شمع فروزان جمع کرده و دلهاشان را گرمی و روشنی میبخشد.
در بخشی دیگری از این مراسم علی دهباشی یکی از نامههای سیدمحمدعلی جمالزاده خطاب به دولت آبادی را به شرح زیر خواند: (ژنو ۲۴ مرداد ۱۳۶۲)
«با سلام و دعای کاملاً قلبی خدمت دوست گرامی هرگز نادیده ولی سخت پسندیدهام حضرت آقای محمود دولتآبادی سبزواری به عرض میرساند که دو جلد «کلیدر» رسید و مرا سرشار از مسرت و امتنان ساخت و سخت گرم مطالعه هستم و مدام بر تعجبم میافزاید که این مرد عزیز این همه فهم و ذوق بیسابقه و فکر و واقعبینی را از کجا آورده است.
من رمانهای زیادی خواندهام. از غربیها خیلی خواندم. تصور نمیکنم کسی به حّد دولتآبادی توانسته باشد اینچنین شاهکاری بیآفریند. بر من مسلم است روزی قدر و قیمت «کلیدر» را خواهند دانست و به زبانهای زیادی ترجمه خواهدشد. روزی را میبینم که دولتآبادی عزیز ما جایزه نوبل را دریافت خواهد کرد.
البته ممکن است منِ پیرمرد آن روز نباشم. ولی اطمینان دارم ترجمه «کلیدر» به زبانهای زنده دنیا، دولتآبادی را به جایزه ادبیات نوبل خواهد رساند. «کلیدر» برترین رمانی است که تاکنون خواندهام.
محمودجان، محمود عزیزم دلم میخواهد بتوانم آنچه را که با مطالعه کتابهای تو بخصوص «کلیدر» درمییابم نه تنها به هموطنان بلکه به تمام کسانی که به کارهای تو علاقمند هستند بگویم. ولی میبینم خدا را شکر چنان مینماید که لااقل هموطنان با ذوق و با فهم خودشان دستگیرشان شده چنانکه در همین اواخر از دور و نزدیک به من نوشتهاند که «کلیدر» را خواندهاند و آنها هم مثل خود من غرقه تعجب هستند. من بقدری یادداشت برای تهیه مقاله برداشتهام که خودم گیج شدهام و منتظر فرصت هستم (زنم کما فیالسابق مریض است و سخت احتیاج به مراقبت و مواظبت هر ساعت و حتی هر چند دقیقه دارد و خودم هم باز از نو دچار درد دندان هستم). باید در فرصت بهتر و طولانیتری بنویسم.
دولتآبادی عزیزم چندی پیش خواستید با تلفن با من صحبت کنید،گوش من سنگین شده است و در تلفن صدا را درست نمیشنوم. زنم اسم شما را برایم گفت ولی درست دستگیرم نشد که چه مطلبی به او گفتید. همینقدر که دیدم در فکر ارادتمندتان هستید براستی خوشحال شدم. چرا برایم کاغذ مفصل نمینویسید. چرا خودداری میکنید. اگر به دوستی و به حرفهای من اعتقاد دارید باید تشریفات را به کنار بیندازید و قدری بیشتر با من درد دل بکنید. امیدوارم وضع و روزگارتان روبراه باشد و دردسر و عذاب رزق و روزی نداشته باشید. من به قدرت فکر و واقعبینی و سبک و شیوه داستانویسیات عقیده راسخ دارم. احساس میکنم که آدم با فکر و شرافتمندی هستید و فریب شهرت و حرفهای پوک و پوچ مردم متملق و نفهم و مزخرفگو را نخواهید پذیرفت و راهِ خودتان را خواهید رفت.
در هر صورت من شما را دوست میدارم و آرزومندم همان باشد که دستگیرم شده است و میپندارم.
خدا یار و یاور من و مددکارتان باشد.»
متن دکتر جلیل دوستخواه :
پایگاه والای دولت آبادی در گسترهی ادب و فرهنگ ایران معاصر
از محمود دولت آبادی و رنگین کمان اثرهای درخشانش در دهههای پشت سر، میتوان و باید به گستردگی، سخن گفت و بخش بخش آنها را با نقدی فرهیخته و کارشناختی کاوید و بررسید و ارزیابید.
او نویسندهایکافهنشین و متجدّدنما و نان به نرخ روزخور و پهلوان اتاقهای گرم، نیست؛ بلکه – به وارونهی آن – قلم سالاری جامعه شناس و دمساز با تپش ِ دلهای مردم رنج آزمودهی میهنِ خویشاست و پژواک ِ صدای نبض ِ مهجورترین مردمان را در سطر سطر ِ نوشته هایش، میتوان به گوشِ جان شنید.
کارنامهیدرخشان دولتآبادی، دنبالهی طبیعی و منطقی کُنش ِ ادبی و فرهنگی دهخداها، جمال زادهها، هدایتها، علویها، به آذینها، چوبکها، آل احمدها، دانشورها، گلشیریها و دیگران است.او بار امانت را با آگاهی بر دوش گرفته و راه دشوارش را با عزم راسخ و بردباری، پیموده است.
این خویشکاری یکایک ما ایرانیان است که دستاورد دولت آبادی را دل سوزانه بخوانیم و نیک بشناسیم و به دیگران بشناسانیم و جای والای او را در کارنامهادب امروز، قدر بدانیم و ارج بگزاریم.
متن پیام دکتر محمدرضا قانون پرور ( استاد دانشگاه تگزاس):
من در مونتریل هستم برای کنفرانس ایرانشناسی و جایت خالی است. محمود جایگاه ویژهای در ادبیات معاصر ما دارد و این نه تنها به خاطر کلیدر که من آن را یکی از شاهکارهای ادبیات معاصر میدانم ولی به خاطر همه آثارش که در شکوفائی ادبیات ما سهم بسزائی دارد.
محمود عزیز زادروزت خوش و خجسته باد
پیام دکتر کلاوس پدرسن، رئیس بخش ایرانشناسی کپنهاک :
آقای محمود دولت آبادی عزیز، بسیار آرزو داشتم که امشب از نزدیک روی شما را ببوسم و از نزدیک سالگرد تولد شما را تبریک عرض کنم.
خاطره دیدار شما از دانشگاه کپنهاک و سخنرانی ارزشمند شما در آن دانشگاه هنوز برای ما خاطرهای است که فراموش نشده است.
امیدواریم سال آینده در چنین روزهایی در دانشگاه کپنهاک میهمان ما باشید و جشن تولدتان را در جمع دوستدارانتان برگزار کنیم.
متن پیام پری صابری :
استاد ارجمند، آقای دولت آبادی، از صحنه « باغ دلگشا» در تالار رودکی با شما سخن میگویم. من و همکارانم دقایقی دیگر اجرای نمایش « باغ دلگشا» را آغاز میکنیم.
علاقهمند بودیم در این شب خجسته در کنار شما و دوستدارانتان بودیم. نمایش به زندگی سعدی بزرگ میپردازد که یکی از پنج ستاره درخشان آسمان ادب فارسی است. بدون تردید قلم شما در ادامه سنت نوشتن به آن زبانی است که سعدی مینوشت و ما توانستیم با چنین پشتوانههایی آثاری ماندگار خلق کنیم.
شادباش ما را از این صحنه تئاتر در تالار رودکی بپذیرید.
همچنین قلم ویژهای که مخصوص محمود دولت آبادی طراحی شده بود از سوی کمال گلستانی مدیر بازرگانی گلستانی به محمود دولت آبادی تقدیم شد.
از میهمانان این برنامه می توان به نجف دریابندری، داریوش شایگان، بهاءالدین خرمشاهی، شاپور منوچهر، ایرج جمشیدی، بهرام دبیری، مسعود کیمیایی، اصغر همت، اسدالله امرایی، حسن کیائیان، داود موسایی، ناهید توسلی، سیاوش دولت آبادی، نیما افراسیابی، دکنر نجل رجیم، رامین دهدشتیان، دکتر رفعت، اردشیر رستمی، کامران عدل، نصرالله پورجوادی، آذر دولت آبادی، ارشد طهماسبی، گلاب آدینه، احسان رسولاف، ابراهیم حقیقی، جواد مجابی، آسیه جوادی، امید روحانی و مریم موسوی اشاره کرد.
برچسب ها :بهاءالدین خرمشاهی ، جواد مجابی ، دولت آبادی نماد شرف قلم ، سپس علی اکبر شکاری ، سروش حبیبی ، سیدعلی جمالزاده ، علی دهباشی ، کافه پسر دولت آبادی ، کافه نزدیک کتاب ، مراسم جشن تولد محمود دولت آبادی ، نجف دریابندری
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰