هیچ وقت سکونت در مشهد و تهران من را نسبت به شهرم بی تفاوت نکرده

سبزواریان: فرشته رامشینی، شاعر، نویسنده، نقاش و کاریکاتوریست، مخاطب گفت‌وشنود  نشریه ستاره شرق بود. تحصیل‌کرده رشته نقاشی، سابقه ده سال تدریس در زمینه هنر نقاشی، تألیف بیش از ۱۰۰ عنوان کتاب و همکاری با ناشران معتبر کشوری، تدریس در آتلیه خصوصی نقاشی آرای در تهران، برگزارکننده نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی نقاشی و کاریکاتور در تهران و مشهد، نخستین بانوی برگزارکننده نمایشگاه کاریکاتور در مشهد و شرکت در نمایشگاه گروهی کاریکاتور در مشهد، بخشی از کارنامه این هنرمند سبزواری است. از این به بعد بیشتر سراغ سبزواری‌هایی که در سطح ملی خود را مطرح کرده‌اند، خواهیم رفت تا آن‌ها را به همشهری‌ها بشناسانیم.

۱) بگذارید خودمانی‌تر گفت‌وگو کنیم؛ شما چقدر سبزواری هستید؟ تا چه سنی سبزوار بوده‌اید؟

بنده متولد سبزوار هستم و سبزوار وطن من به‌حساب می‌آید؛ البته که تا پنج‌سالگی بیشتر در این شهر ساکن نبودیم و به علت شرایط کاری پدر به تهران و سپس به مشهد رفتیم اما همیشه حس وابستگی به این شهر را داشته‌ام و هنوز هم قسمتی از بهترین و قشنگ‌ترین خاطرات زندگی‌ام که همان خاطرات بازی‌های کودکانه و شور و شوق لحظات بچگی (البته باید بگوییم به علت سن و سالی که داشتم این خاطرات کمی مبهم و کم‌رنگ است) را در ذهن دارم، جدای از اینکه به علت سکونت اقوام و خویشان، ارتباط من با این شهر قطع نشد و هرساله چندین بار به این شهر می‌آیم.

۲) عدد کتاب‌های تألیفی شما در حوزه کودک و نوجوان را بیشتر از ۱۰۰ کتاب ذکر کرده‌اند. این عدد صحت دارد؟ در واقع برای هر کتاب چقدر وقت می‌گذارید؟

بله، البته آمار کتاب‌های تألیفی بنده از این تعداد که فرمودید کمی بیشتر است و خب خدا را شکر هم‌اکنون نیز چندین مجموعه و تک جلد کتاب در دست چاپ دارم، حقیقت این است که چون فعالیت من بیشتر در حوزه ادبیات کودک و نوجوان که حوزه‌ای بسیار حساس و مهم است، قطعاً با توجه به حساسیت سن و شرایط اجتماعی خلق یک اثر برای این گروه نیاز مبرم به این دارد که با تحقیق و تأمل همراه باشد، از طرفی معمولاً بسته به نوع اثر و موضوع و سن مخاطب زمان خلق آثار متفاوت است، البته تمام سعی و تلاشم در این جهت است که اگر کاری را آغازمی کنم با تمام وجود و تمام‌وقت برای ارائه اثری خوب و ماندگار تلاش کنم تا به یاری خداوند در جهت رشد و تعالی فکری کودکان و نوجوانان گام بردارم.

۳) معمولاً با ناشرهای خوش‌نام و مشهور همکاری می‌کنید. در این وضعیت رکود بازار کتاب، این اعتماد را چگونه به دست آورده‌اید؟ اصلاً می‌پذیرید که وضعیت کتاب در رکود است یا در حوزه کتاب کودک این‌طور نیست؟

با حرف شما موافقم، بله متأسفانه رکود در بازار کتاب مخصوصاً حوزه ادبیات کودک و نوجوان وجود دارد و در سبد خانوار ایرانی کتاب کودک و نوجوان جایگاه کمی را به خود اختصاص داده است، تغییر کاربری برخی از کتاب‌فروشی‌ها، پایین آمدن شمارگان کتاب برای جمعیت ۸۰ میلیونی ایران، افزایش قیمت کتاب در سال‌های اخیر و … از جمله معضلات نشر در سال‌هایی که گذشت بود، حقیقت این است که وضعیت کتاب‌خوانی و اقتصاد نشر در سال‌های گذشته، چندان تعریفی نداشت؛ آن‌هم با وجود این جمعیت و حجم از افراد تحصیل‌کرده در کشور.

 تداوم رکود در سال‌های گذشته در این زمینه، سبب شده تا بسیاری از کارشناسان نسبت به آن هشدار داده و وضعیت کتاب‌خوانی در کشور را در معرض تهدید بدانند، شاید هم هزینه‌های مهم‌تری و دغدغه‌های بیشتری برای خانواده‌ها وجود دارد که آن‌ها را کمی نسبت به کتاب و کتاب‌خوانی نامهربان کرده است، البته خدا رو شکر با شرایطی که گفته شد، توانسته‌ام همیشه با ناشران فرهیخته‌ای کارکنم، ناشرانی که دغدغه کار فرهنگی دارند و در هر شرایط سعی می‌کنند به شریان‌های بازار کتاب خون تازه‌ای وارد کنند و با چاپ آثار پرمحتوا کودکان و نوجوانان را به خواندن کتاب ترغیب کنند. در مورد سؤالی که درباره اعتماد ناشران پرسیدید باید اذعان کنم نوشته‌هایم همیشه مورد استقبال ناشرین خوبی قرارگرفته و خوشبختانه تا به امروز توانسته‌ام نظر آن‌ها را به نوشته‌هایم جلب کنم و از طرفی کتاب‌هایم نیز معمولاً در نمایشگاه‌های کتاب پرفروش بوده و به چاپ‌های مجدد رسیده و البته چندین مجموعه کتاب کودکم نیز به زبان‌های مختلف ترجمه شده است.

۴) نمایشگاه‌هایی برگزار کرده‌اید که گاهی بیشتر از کتاب‌ها، نام شما را سر زبان‌ها انداخته‌اند. روند برگزاری این نمایشگاه‌ها چه طور بود و بهترینشان از نظر خودتان کدام است؟

واقعیت این است که من هنر نقاشی را پیش از نوشتن آغاز کردم و از کودکی با توجه به استعدادی که خانواده در من دیدن با آموزش‌هایی که دیدم در پرورش این هنر کوشیده شد و خب با توجه به تحصیلاتم که رشته نقاشی است هم‌اکنون سال‌هاست که در آتلیه شخصی خودم به علاقه‌مندان این هنر آموزش می‌دهم، در مورد نمایشگاه‌هایی که برگزار کردم باید بگویم سال‌های اخیر نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی در زمینه هنر نقاشی برگزار کرده‌ام؛ البته اولین نمایشگاه انفرادی‌ام در تالار آیینه برج آزادی هم که در شب افتتاحیه از سوی مسئولین آن تالار به عنوان پر بازدیدترین مراسم افتتاحیه نمایشگاه نقاشی آن تالار در سال‌های اخیر معرفی شد و این افتخار با حضور چندین هنرمند و بازیگران محبوب شیرین‌تر هم شد و خب البته یک نمایشگاه پربار و زیبا از آثار هنرجویانم که در گالری رسول مهر واقع در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تهران به نفع کودکان محک برگزار شد و با استقبال خوبی همراه بود و اینکه هنرجویان نونهالم آثار زیبایی را که با دستان کوچک و هنرمندشان خلق کرده بودند را به نفع کودکان سرطانی به فروش رساندند و این نمایشگاه خاطره دل‌نشینی را برای من خلق کرد، البته این نکته را هم یادآوری کنم که به‌عنوان اولین بانوی کاریکاتوریست در دوران دبیرستان نخستین نمایشگاه انفرادی کاریکاتور را در مشهد برپا کردم که در آن زمان بازتاب خوبی داشت.

۵) در حوزه تخصص خودتان، در سبزوار هم فعالیتی انجام خواهید داد؟ یا سکونت در تهران علاقه شما را از این شهر به‌طور کامل منقطع کرده است؟

ببینید من همیشه به زادگاهم افتخار کرده‌ام و هیچ‌وقت سکونت در مشهد و هم‌اکنون در تهران من را نسبت به شهرم بی‌تفاوت نکرده است، حتی دو سال گذشته برای برگزاری یک نمایشگاه نقاشی خیریه به نفع یکی از آسایشگاه‌های شهرم نیز رایزنی‌هایی انجام دادم که متأسفانه با عدم همکاری و نبود اشتیاق این موضوع توسط آن ارگان متأسفانه به سرانجام نرسید، البته هم‌اکنون هم در حال رایزنی برای برگزاری نمایشگاه خیریه‌ای در سبزوار با یکی از ارگان‌های دیگر هستم و امیدوارم که این اتفاق قشنگ برای ادای دین من به زادگاهم در آینده نزدیک اتفاق بیفتد.

۶) ضمن سپاس، اگر نکته‌ای هست که در پرسش‌ها مطرح نشده، بفرمایید.

معتقدم هنرمند باید از هر نظر تأمین باشد تا بتواند با آرامش کامل به خلق آثار هنری بپردازد. متأسفانه جامعه امروز ما مباحث اقتصادی هنر را نیز مانند دیگر حوزه‌ها تحت تأثیر قرار داده و برخی از هنرمندان جوان و بااستعداد و خلاق به دلیل غم نان و مسائل این‌چنینی یا هنر را کنار گذاشته و خلوت‌گزین شده‌اند و یا مجبور به قبول سفارش‌های بی‌ارزش و تکراری برای گذران زندگی هستند. در جامعه ما به‌هیچ‌وجه امنیت مالی و حرفه‌ای هنرمندان تضمین‌شده نیست و در صورت نداشتن شهرت و حمایت‌های مالی، درآمد ثابتی برای هنرمندان وجود ندارد. به امید اینکه مسئولین مربوطه قدر و ارزش هنر و هنرمندان را بیشتر بدانند و در جهت رشد و تعالی هنر این مرزوبوم قدم بردارند.

منتشر شده در نشریه ستاره شرق – شماره ۸۵