سبزواریان – دکتر سید ابوالفضل حسینی:  ۱ – مولوی چه خوش سروده است: هم‌زبانی خویشی و پیوندی است  //  مرد با نامحرمان چون بندی است ای‌بسا هندو و تُرک هم‌زبان  //  ای‌بسا دو تُرک، چون بیگانگان پس زبان محرمی، خود، دیگرست  //  همدلی از هم‌زبانی بهترست بر اساس این ابیات مولوی نتیجه می‌شود که: الف