از فوت مرحوم مهسا امینی تا الآن، علاوه بر بسیاری خیابان‌ها و شهرها، فضای رسانه و خبر نیز حسابی ملتهب و آشفته بوده است. رسانه‌های رسمی که از بودجه عمومی تغذیه می‌کنند، در عمل نتوانسته‌اند با تأمین محتوای مورد نیاز برای جامعه، فضا را مدیریت کنند.
هفته گذشته گذشته به شکل شگفت‌انگیزی ناگهان متوجه خبر سفر وزیر میراث فرهنگی به سبزوار شدیم، آن هم بعد از اینکه جناب وزیر در معیت دو نماینده آمده بود و رفته بود!
ماجرای مرحوم مهسا امینی و موج خشمی که پس از آن کشور را فراگرفته، منتهی به جریانات اعتراضی در شهرهای مختلف کشور شد و امروز، این ماجرا ابعاد گسترده‌تری پیدا کرده است.
مهران صولتی
مردمِ این شهر و تمام شهرستان‌های منطقه، به این روحِ بزرگ ادای احترام کردند. همدردی و همراهیِ انسانیِ شهروندان به انسانی که جانش را در قلۀ جوانی، فدای امنیت می‌کند، به شکلِ محسوسی قابل رؤیت بود.
روایت نگاریِ یک خبرنگار
مدیران محترم! زمان حل بحران‌های انباشته‌شده فرارسیده است.
در مسئلۀ «توسعه» نیز معمولاً ما دچار ساده‌سازی هستیم. مثلاً تصورِ عمومِ شهرها این است که ساختِ کارخانه، به معنای توسعه است، اما چه بسیار شهر و روستا که پس از احداث کارخانه، با مشکلاتِ محیط‌زیستی و کمبود آب مواجه شدند و کاملاً کیفیت زندگی در آن‌ها خراب شده است!
همان‌طور که بعضی روزنامه‌نگاران و تحلیل‌گران از انتخابات ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ برداشت کرده بودند، با یکدست شدن نهادهای انتخابی و همسو بودن آن‌ها با نهادهای انتصابی، گفتمان رسانه‌هایی چون صدا و سیما و کیهان و بسیاری مواضع مربوط به حوزه نظارتی تغییر کرد.
طبیعتاً به مجموعۀ ارشاد سبزوار و مدیریت آن نقدهایی هم وارد است و این‌گونه مطالب، با این هدف نوشته نمی‌شوند که یک مدیر را تقدیس کنیم یا او را صددرصد موفق بدانیم، بلکه باتوجه‌به درخواستِ مخاطبان سعی می‌کنیم نقاط قوت را در کنارِ انتقادات ببینیم.