بعد از مدت‌ها سوار تاکسی شدم، پیرزنی داخل تاکسی بود که مسیرش به یکی از بانک‌های سطح شهر ختم می‌شد. به راننده تاکسی گفت: مادر بانک را رد نکنی، راننده تاکسی گفت: نه مادرم حواسم هست. در طول مسیر این جمله را چندین بار تکرار کرد. به بانک مقصد رسیدیم پیرزن خواست از تاکسی پیاده
این روزها وقتی اخبار را می‌بینی، سایت گردی می‌کنی یا صفحات روزنامه‌ها را ورق میزنی، به انبوهی از سخنرانی‌های مقامات ایرانی بر می‌خوری. سخنرانی‌هایی که تقریبا انتقادی است؛ انتقاد به وضع موجود کشور. در فضای فیلتر شده تویتر هم شاهد گفتمان انتقادی مسؤولان هستیم. به عقیده نگارنده یکی از مشکلات امروز کشور، همین ادبیات مسؤولان
شاید اسم “عزیر محمدی منش” را شنیده باشید، شاید اتفاقی فیلم های مستندی که از او در تلویزیون پخش شده است، دیده باشید و شاید هم اصلا نه اسمش به گوش تان خورده باشد و نه چیزی از او بدانید. عزیر، معلم عشایری است که در مناطق کوهستانی و صعب العبور لرستان می چرخد و
لطفا این دوستان به صورت مکتوب و شفاهی برنامه‌های خود برای مقابله با سیاست‌های تحریمی آمریکا علیه ایران را در اختیار رسانه‌ها و دولت قرار بدهند. این روزها انتقاد کردن از حسن روحانی، آسان ترین کار دنیاست. همانطور که در روز دانشجو رقبای « شیخ دیپلمات» یعنی سید ابراهیم رییسی، محمد باقر قالیباف و سعید
در کنار نوشتن از تمام زشتی‌های جامعه و نشان دادن حقیقت به مردم باید از این جوانمردها هم نوشت چون آنها هم بخشی از این جامعه هستند. بخش مهمی که می‌توانند امید را در ما زنده نگه دارند. رضا امیرخانی نویسنده برای رمان جدیدش (رهش) یازدهمین جایزه ادبی جلال آل احمد به مبلغ ۱۰۰ میلیون
بدون تردید اگر کفه ترازوی اجتماعی به نفع دهقانان سنگین‌تر شود، آینده روشن این سرزمین تضمین شده است. امید است این نوشتار کوتاه آینه‌ای فرا روی ما قرار دهد تا در آن بنگریم که خود بیشتر از کدام دسته‌ایم؟ دهقان ایرانی یا مغول انیرانی؟ دهقان ایرانی و مغول انیرانی (غیر ایرانی) برای کسی که
آدمی هر کاری که بخواهد انجام دهد به تئوری نیاز دارد، حتی برای خریدن یک جفت کفش: داشتن اصول روشن و تست شده، مرحله بندی آزمایش اصول و سپس ارزیابی نتیجه. دستیابی به تئوری قابل اتکاء در زندگی فردی و در مسائل اجتماعی و عمومی پروژۀ بسیار سنگینی است. در تئوری های زندگی و مدیریت
به همین تلخی! بهترین عنوانی که برای این متن به ذهنم رسید همین بود! برای متنی که سرشار از عصبانیت و دق دلی و افسردگی است! برای ماها که از هر چه تصور کنیم هم «کتاب‌نخوان»تریم! قصه تلخی که تلخی‌اش از جنس زهرِ مار است، نه قهوه‌ای دل‌نشین! خاطره دوستی داشتم در دوران دانشجویی
این اتفاق در هر جای کشور و در هر دانشگاهی انجام شده، توهین به دانشجویان بوده و مایه تاسف و خجالت است و شایسته است برگزارکنندگان در اسرع وقت به صورت عمومی عذرخواهی کنند. در روزهای گذشته نمایش فیلم “دارکوب” به کارگردانی بهروز شعیبی در دانشگاه اراک سر و صدایی به پا کرده است، عکس‌هایی
-مردم، مخالف تصویب CFT هستند. -مشکل مردم، بیکاری و گرانی است. -حضور زنان در ورزشگاه‌ها، مطالبه مردم است. – و … مردم… مردم … مردم! ما هرروز صدها جمله می‌شنویم و می‌گوییم که فاعل، مسندالیه، مفعول، متمم و… آن کلمه «مردم» است. چپ و راست، آرمان‌گرا و اصولگرا، اصلاح‌طلب و سلطنت‌طلب و… هم فرقی باهم