سبزواریان – سید جلال سیدان: وقتی بهار درراه است گویی طبیعت آبستن است. جنبش، جوشش، تلاش و تکاپو آغاز می‌شود. گیاه، پرنده، حشره، چرنده، درنده، همه و همه! با شادی و نشاط، بدون واهمه! هر یک، دست‌به‌کار می‌شوند. گویی از حصار تنگ «بودن» خسته شده‌اند و به «شدن!»، نو شدن، تازه شدن، «بی‌حدواندازه شدن» می‌اندیشند.