نمی‌دانم! نمی‌دانم! واقعاً “روزگار غریبی است*”! انسان درمانده می‌شود. دیده‌ها، شنیده‌ها، آدم‌ها، برخوردها، هیچ‌کدام طبیعی نیستند. پشت هر سخن، تصمیمی، اقدامی، حتی پشت هر لبخندی! رازی، هدفی، گاهی نیت‌سوئی نهفته است. کودکان، نوجوانان، جوانان، بزرگسالان در نقشی غیر از خودشان ظاهر می‌شوند. حرف‌ها، قضاوت‌ها کارهایشان به نوعی دخالت یا تجاوز به حریم گروه‌های سنی دیگر